ปัญหาของฟิสิกส์ยุคเก่า

ประมาณช่วงต้นของศตวรรษที่ 20 ฟิสิกส์ตั้งอยู่บนพื้นฐานของกลศาสตร์นิวตันและสมการแม่เหล็กไฟฟ้าของแมกซ์เวลล์ ในส่วนของกลศาสตร์เชิงสถิติก็ถูกพัฒนาอย่างมีระเบียบแบบแผนด้วยระบบที่ประกอบไปด้วยอนุภาคและพิกัดอิสระจำนวนมหาศาล กฏฟิสิกส์เหล่านี้สอดคล้องเป็นอย่างดีกับวิชาสถิติ ในขณะเดียวกันนั้นเองไอน์สไตน์ก็ได้พัฒนาทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษของเขาขึ้นมาซึ่งปรากฏว่าสอดคล้องเป็นอย่างดีกับทฤษฎีแม่เหล็กไฟฟ้าของแมกซ์เวลล์ซึ่งได้ปฏิวัติแนวคิดของเราเกี่ยวกับมุมมองของอวกาศ-เวลา ไปอย่างสิ้นเชิง

ทฤษฎีสนามควอนตัม

บทความนี้เขียนขึ้นโดยมีจุดมุ่งหมายคือถ้าเราอยากสร้างทฤษฏีสนามขึ้นมาเราจะเริ่มจากอะไร รูปแบบของสมการที่จะอธิบายสนามจะเป็นอย่างไร และฟิสิกส์ของมันจะเป็นอย่างไร อีกอย่างก็คือแปลกใจว่าทำไมตำราภาษาไทยเกี่ยวกับทฤษฏีสนามควอนตัมจึงไม่มีคนเขียนขึ้นมาเลยทั้้งๆที่ทฤษฏีนี้มีความสำคัญและสวยงามอย่างมาก สำหรับเนื้อหาจะมีหลายๆตอนย่อยก็จะทยอยเขียนและนำมาลงเรื่อยๆ สำหรับตอนต่อไปจะกล่าวถึงสนามสเกลาร์ในเชิงลึกซึ่งน่าจะเป็นพื้นฐานที่ดีในการเริ่มต้นนะครับ

สมการสนามของไอนสไตน์

\[R_{\mu \nu }-{\tfrac {1}{2}}R\,g_{\mu \nu }+\Lambda g_{\mu \nu }={\frac {8\pi G}{c^{4}}}T_{\mu \nu }\]