ปัญหาของฟิสิกส์ยุคเก่า

ประมาณช่วงต้นของศตวรรษที่ 20 ฟิสิกส์ตั้งอยู่บนพื้นฐานของกลศาสตร์นิวตันและสมการแม่เหล็กไฟฟ้าของแมกซ์เวลล์ ในส่วนของกลศาสตร์เชิงสถิติก็ถูกพัฒนาอย่างมีระเบียบแบบแผนด้วยระบบที่ประกอบไปด้วยอนุภาคและพิกัดอิสระจำนวนมหาศาล กฏฟิสิกส์เหล่านี้สอดคล้องเป็นอย่างดีกับวิชาสถิติ ในขณะเดียวกันนั้นเองไอน์สไตน์ก็ได้พัฒนาทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษของเขาขึ้นมาซึ่งปรากฏว่าสอดคล้องเป็นอย่างดีกับทฤษฎีแม่เหล็กไฟฟ้าของแมกซ์เวลล์ซึ่งได้ปฏิวัติแนวคิดของเราเกี่ยวกับมุมมองของอวกาศ-เวลา ไปอย่างสิ้นเชิง